“Эшафот”

04.02.2020

2 лютага ў ОК16 31-ы раз адбылося паэтычнае шоў "Эшафот", самае вядомае свайго роду ў Менску. Мы былі там і распыталі арганізатараў пра тое, чаму папярэдні раз шоў было больш за год таму і як яны выбіраюць паэтаў.

Канцэпцыя "Эшафоту" такая: чатыры паэты прадстаўляюць свае вершы на суд гледачоў і суддзяў. Суддзямі з'яўляюцца абсалютна розныя людзі, а паэты чуюць у свой адрас абсалютна розныя словы. Але крытыкі баяцца - значыць на "Эшафот" не хадзіць.

Гэтым разам вершы ацэньвалі выкладчыца журналістыкі ў БДУ Інга Воюш, маркетолаг і філолаг Міхаіл Макрэцаў, музыка Ігар Бутэнка, слесар-зборшчык і па сумяшчальніцтве адзін з арганізатараў Аляксандр Яворскі і старшы выкладчык філалагічнага факультэта БДУ Аляксандр Гарбачоў.

Мы задалі арганізатарам Андрэю Шкіленку, Віке Шалькевіч і Сашы Яворскаму некалькі пытанняў.

Насця: Мінулы "Эшафот" быў больш за год таму. Чаму?

     Андрэй: У нас былі праблемы з месцам.

     Віка: А потым мы проста забілі.

Н: Вы змянілі нешта ў фармаце за гэты час?

     В: Не. Мы сышлі з-за канфлікту з адміністрацыяй, а з фарматам вызначыліся даўно.

Н: На афішы напісана: "гэтая гісторыя патрабуе кроплю свежай крыві". Яна яе атрымала?

     С: Сёння і паглядзім.

     А: Але я разадраў завусеніцу, так што ўжо атрымала, можна сказаць.

Н: А што гэта наогул значыць?

     С: Гэта значыць, што мы хочам, нарэшце, паглядзець на паэтаў. Іх не было за ўвесь час існавання, можа, сёння хто-небудзь прыйдзе.

Н: Нават не гледзячы на доўгае маўчанне," Эшафот " усё роўна самае вядомае паэтычнае шоў у Менску. У чым сакрэт?

     С: Мы - людзі працы, прывыклі працаваць бясплатна, і ўсё атрымліваецца.

Н: Жадаючых пачытаць шмат, але вы бераце толькі чатырох чалавек. Як праходзіць адбор?

     С: Абсалютна прадузяты выбар. Андрэй глядзіць, хто яму падабаецца вонкава.

     А: Часам глядзім, на якія паблікі чалавек падпісаны.

     В: I плэйліст.

     С: Калі няма кампазіцыі "Скрыпка-Ліса" Iгара Саруханава, то аўтаматычна не бярэм.

Н: Самы лепшы і самы горшы выступ на “Эшафоце”.

     Саша: цяжка сказаць. Запомніўся адзін чалавек яшчэ з часоў Хулігана: ён прыйшоў з сакваяжам і ў капелюшы, дастаў чай і пачаў разліваць яго ў шалі. Гэта было горшае, але яно  было і лепшым. Усё ж такі чалавек меў смеласць прыйсці і папіць гарбату.

     Віка: Наконт горшага не ведаю, а лепшае - гэта любое выступленне Насці Браціслаўскай, таму што мне падабаюцца яе вершы.

     Андрэй: горшы - кожны другі, а лепшы - Ігар Чужы.

     Віка: асабліва калі не прыходзіць.

     Саша: Адмова ад выступу - таксама мастацкі акт.